Ad Vermolen werd door Wiel Coerver gehaald en weggestuurd

In de rubriek Kasteelkanjers wordt het vizier gericht op oud-spelers en ex-trainers die het roodwitte shirt extra glans hebben gegeven. In de rij der memorabele smaakmakers ditmaal de beurt aan voormalige linkerspits Ad Vermolen, die in 1966 wordt weggeplukt bij De Baronie en als Spartaan opzien baart met zijn snelle rushes langs de zijlijn en afgemeten voorzetten.  Aan zijn verblijf op Spangen komt een vroegtijdig einde door zijn slechte relatie met trainer Wiel Coerver, nota bene zijn ontdekker. Vermolen wordt later mosselkweker in Ierland, waar hij, inmiddels 80, nog steeds woont.

(Door Louis Du Moulin en Piet Ocks)

Ad Vermolen (van 30 april 1944) is acht jaar als hij in zijn geboorteplaats Breda lid wordt van De Baronie. Bij deze club zal hij op zijn zeventiende ook debuteren in het eerste elftal, dat uitkomt in de Tweede Divisie. Als linksbuiten valt Vermolen op door zijn enorme snelheid (honderd meter in 10.7 seconden! ) en door zijn ‘neusje voor de goal’ (23 doelpunten in één seizoen). Sparta-trainer Wiel Coerver is dusdanig gecharmeerd van de jonge Brabander en zorgt ervoor dat hij naar Rotterdam-West komt. ,,Ik kon ook naar Alkmaar, maar Sparta sprak me meer aan,’’ aldus Vermolen, voor wie de Spangenaren 27.000 gulden neertellen.

Jan van Beveren
Zijn thuisbasis wordt een flatgebouw in Schiedam, waar ook ploeggenoten Jan van Beveren en Ben Bosma hun intrek hebben genomen en Coerver eveneens woont. Soms is het een gezellige boel als de Spartanen samen televisie kijken, maar de aanwezigheid van de buitengewoon spraakzame Kasteelheer leidt wel eens tot ongenoegen. ,,Jan wilde niet altijd alleen maar over voetbal praten, zoals Coerver en dan zei hij gewoon tegen hem ’Hier heb je een fles bier en hou verder je kop dicht,’’ herinnert Vermolen zich maar al te goed.

De verstandhouding tussen hem en de trainer die hem naar Sparta heeft gehaald zou uitstekend moeten zijn, maar door diverse incidenten verslechtert de onderlinge relatie gaandeweg.

Ole Madsen
Vermolen krijgt een forse boete voor een op bezoek bij de clubarts van De Baronie na een vervelende botsing op de training met zijn Deense collega Ole Madsen. ,,Die was met opzet op mijn been gesprongen en ik ging dus naar dokter Van Opstal, die ik al jaren kende. Wist ik veel dat Sparta een eigen clubarts had, dat had Coerver me nooit verteld. De boete van 1700 gulden die ik kreeg kwam overeen met vier maandsalarissen, ik moest geld lenen om die te kunnen betalen.’’

Als Vermolen later wraak neemt op Madsen is dat het begin van het einde voor hem op Spangen. ,,Ik wilde voor mezelf afrekenen met dat lieve Brabantse gedoe, van me afbijten en ging daarbij te ver. Ik kreeg een waas voor mijn ogen, raakte Ole vol, waardoor hij een rib brak, het was eerlijk gezegd heel smerig. Maar, Madsen werd wel naar de Canarische eilnden gestuurd om te herstellen, terwijl ik niet eens het geld had om naar Breda te rijden voor mijn blessurebehandeling.’’

Tekst gaat verder onder de afbeelding

Europa Cup II
Wanneer Vermolen ook zijn trainer tijdens een partijtje aanpakt is de maat vol. ,,Coerver had het wel gehad met mij, na anderhalf jaar moest ik worden verkocht. Jammer, want het eerste seizoen liep het wat mij betreft als een trein. Ik speelde met fijne jongens als Charly Bosveld, Hans Bentzon en Theo Laseroms, die altijd mijn slapie was in het buitenland. Onvergetelijk waren de trips voor de Europa Cup II, met als persoonlijk hoogtepunt de twee goals die scoorde tegen Floriana FC uit Malta.’’

Vermolen is nog altijd van mening dat zijn Sparta-tijd succesvoller had kunnen zijn als hij door de club beter was begeleid. ,,Als je voetbalt moet je geen andere dingen aan je hoofd hebben en die had ik dus wel. Altijd maar zien of je genoeg geld hebt voor de huur of voor de benzine, dat werkt natuurlijk niet mee om optimaal te presteren.’’

Voor 36.000 gulden neemt Eerste Divisionist DFC hem over en daar komt hij terecht in een leuk elftal. Met oudere steunpilaren als Hans Kraay (Sr.) en Frans Bouwmeester en jongere als Frans Struis en Jan Klijnjan, de latere Sparta-vedette.

Naar Ierland
Na drie jaar Dordrecht verkast Vermolen naar DWS, waardoor hij weer in de Eredivisie uitkomt. Van doelman Jan Jongbloed leert hij vissen op zee, een geestverruimende ervaring die zijn latere leven sterk zal beïnvloeden. Want, na zijn voetballoopbaan leidt die hobby tot een nieuw bestaan. Vermolen koopt een tweemaster, vaart daarmee naar Ierland met als voornemen toeristen aan boord te lokken voor vaartochtjes op de Atlantische Oceaan.

Dat avontuur strandt echter al snel, waarna hij zich stort op het kweken van mosselen, die vooral naar Frankrijk worden geëxporteerd. ,,Het kostte veel energie, mijn vrouw Clazien moest erbij werken om nog een beetje riant rond te komen, maar we hebben het in Ierland altijd enorm naar ons zin gehad’’, meent Vermolen, die inmiddels al jaren als pensionado van het leven geniet aan de boorden van de Kenmare River in het zuidwesten van Ierland zonder het voetbal nog intensief te volgen.