Davy De fauw heeft met zijn hele familie Sparta voor altijd in zijn hart gesloten 

In de rubriek Kasteelkanjers wordt het vizier gericht op oud-spelers en ex-trainers, die het rood-witte shirt extra glans hebben gegeven. In de rij der memorabele smaakmakers belicht Louis Du Moulin ditmaal voormalige vleugelverdediger Davy De fauw, die in maart 2002 in Sparta 1 debuteert onder Frank Rijkaard, vervolgens ruim vier seizoenen lang een populaire vaste waarde is, daarna naar Roda JC verkast, maar tot op de dag van vandaag  warme gevoelens voor de club uit Spangen blijft koesteren.

Kasteelheer Frank Rijkaard is begin februari 2002 op zoek naar versterkingen voor zijn in degradatienood verkerende ploeg. Bij het Belgische Club Brugge ontdekt de gelauwerde oud-international (en ex-bondscoach)  hoogstpersoonlijk twee bovenmodale talenten van 20 jaar: doelman Brian Vandenbussche en vleugelverdediger Davy De fauw (inderdaad met kleine f geschreven!). Voordat de maand is verstreken heeft Sparta hen ingelijfd. Terwijl de hoogblonde keeper op Spangen altijd een bescheiden rol zal blijven spelen groeit zijn doorgaans als rechtsback opererende landgenoot uit tot een solide steunpilaar, die aan wie zelfs de aanvoerdersband wordt toevertrouwd.

Menig Spartaan is dan ook teleurgesteld als medio 2006 het nieuws naar buiten komt dat De fauw Rotterdam-West gaat verlaten en zijn voetballoopbaan zal voortzetten bij Roda JC. ,,Ik had in die dikke vier jaar bij Sparta alles meegemaakt’’, blikt de altijd vriendelijke Vlaming (inmiddels 41) nog eens terug. ,,Mijn eerste stappen in het profvoetbal had ik er mogen maken met grote namen als Rijkaard, maar ook Aron Winter, Regi Blinker en Nourdin Boukhari. Meteen aansluitend was er die pijnlijke degradatie, daarna het moeizame herstel en dan in 2005 die fantastische promotie. Het jaar daarop terug in de Eredivisie was zeker ook nog geweldig, maar toen wilde ik voor mezelf toch een stapje hogerop. Er was interesse vanuit Duitsland en van andere Eredivisieclubs, waarvan Roda JC op dat moment de meeste ambitie toonde, dus koos ik voor Zuid-Limburg.’’

Spijt zal De fauw van dat besluit niet krijgen. In Kerkradense dienst ontwikkelt hij zich als voetballer stug door en beleeft er eerst twee voortvarende seizoenen. Maar, dan dreigt het in de jaargang 2008-2009 mis te gaan met de ‘Kompoels’ en doemt het spookbeeld van de Jupiler League steeds nadrukkelijker op. Wat zal De fauw doen als Roda JC straks niet meer op het hoogste niveau uitkomt, is een vraag die ook bij de clubleiding van Sparta tot leven komt. Keert de nog altijd populaire Belg terug op Het Kasteel, meerdere media speculeren erop en De fauw moet zich in het Limburgse verantwoorden. ,,Ik ben alleen maar met Roda bezig, concentreer met volledig op het lijfsbehoud en niet op een transfer,’’ aldus de Vlaming. Tot een rentree in Rotterdam-West zal het ook niet komen, omdat de Kerkradenaren zich (op doelsaldo) zullen redden. Waarna De fauw  zijn contract bij Roda verlengt en er nog twee jaar zal blijven.

Vervolgens mag in 2011 Zulte Waregem hem verwelkomen. Sportief gezien blijkt het een goede zet, want de West-Vlaamse zal zich met De fauw als captain de jaren daarna meer en meer mengen in de strijd om de landstitel. Het ontnemen van de aanvoerdersband (ten faveure van Thorgan Hazard) is een van de redenen dat Davy in 2014 overstapt naar zijn eerste voetballiefde Club Brugge, waarmee hij eerst de Beker van België verovert en een jaar later Kampioen van België wordt.

Tot zijn 39e
Het slotakkoord van zijn profcarrière laat De fauw zich afspelen in het wit-rood van Zulte Waregem, dat veel langer van zijn voetbalkwaliteiten mag genieten dan gedacht. ,,Ik ben pas in 2020 gestopt ofwel tot mijn 39-ste doorgegaan,’’ aldus Davy. ,,Dat kon makkelijk, omdat ik altijd fit ben gebleven, nooit geblesseerd ben geweest. Het is dat ik werd gevraagd assistent-trainer te worden, anders was ik misschien nog wel langer blijven voetballen.’’

Van assistent werd Davv De fauw halverwege de voorbije jaargang bij Zulte Waregem bevorderd tot hoofdtrainer, samen met oud-PSV-er en Club Bruggemaatje Timmy Simons. Het duo hield de club in de Jupiler Pro League, maar kreeg daarna niet de gelegenheid om verder te werken aan de toekomst. Even diende zich nog een andere functie binnen de club aan, maar uiteindelijk zijn de wegen toch gescheiden. ,,We zaten niet op dezelfde golflengte, dan is het beter om uit elkaar te gaan,’’ meent De fauw. ,,Weet je, ergens vond ik het ook wel prettig om eens wat afstand te kunnen nemen van het voetbal, waarin ik meer dan twintig jaar volop actief ben geweest. Ik heb de afgelopen maanden meer tijd kunnen doorbrengen met mijn vrouw en onze twee zoontjes van vijf en drie, dat is uitstekend bevallen. In januari ga ik wel weer eens kijken of er iets in de voetballerij voor mij te doen valt.’’