Tweelingbroers Dennis en Gérard de Nooijer stuwden vrolijk Sparta in jaren ’90 omhoog    

In de rubriek Kasteelkanjers wordt het vizier gericht op oudspelers die Sparta in het roodwitte shirt extra kleur hebben gegeven. In de rij der memorabele smaakmakers belicht Louis Du Moulin ditmaal zowaar twee bijzondere helden van weleer: de Zeeuwse tweelingbroers Dennis en Gérard de Nooijer, die samen bijna 500 wedstrijden keer voor ‘dé club van Rotterdam’ uitkwamen en ook furore maakten als dé gangmakers in het spelershome. Sinds kort is China (!) voor hen het beloofde voetballand. ​

Vandaag zullen ze Abraham zien, Dennis en Gérard de Nooijer. Vijftig zijn ze dus geworden, wat ook betekent dat hun actieve voetbaljaren als Spartaan alweer heel wat jaren achter ons liggen. En toch lijkt het als de dag van gisteren dat de Zeeuwse tweelingbroers vrijwel aan de lopende band de toon zetten op Het Kasteel. Zowel op het veld als in de catacomben, met name het oude spelershome waar zij steevast degenen waren die als laatste ‘gastheren’ het licht uitdeden alvorens terug te rijden naar hun thuishaven Oost-Souburg.​

Over de heenreis gesproken: eenmaal door Sparta als jeugdige talenten ingelijfd brengen de broertjes heel wat uren per week in de trein vanuit en naar Vlissingen door om te kunnen trainen en op wedstrijddagen. Ze doen dat zonder morren, omdat ze leergierig zijn en vastbesloten om de buitenkans die de Kasteelclub hen biedt ook te pakken. Het is die instelling die tweede trainer Jan Nijman zeer aanspreekt en waardoor hij hen waar mogelijk zal steunen. Die support is welkom, omdat er aanvankelijk op Spangen best aan wordt getwijfeld of  ‘díe Zeeuwse babbelaars’ ooit voor het grote werk geschikt zullen zijn.​

Lang proces
Hun doorbraak is ook een proces van meerdere jaren. Dennis, de spits die als de meest beloftevolle van de twee geldt, komt pas in zijn vierde Kasteeljaar (1990-1991) onder trainer Hans van Doorneveld op dreef. Gérard, verdediger die op meerdere posities uit de voeten kan, vindt bijna gelijktijdig eveneens zijn draai naast onder anderen Mitchell van der Gaag en Mike Snoei en voor doelman Edward Metgod. ​

De twee seizoenen daarop, met ‘branieschopper’ Rob Jacobs als nieuwe roerganger, groeien Dennis en Gérard uit tot degelijke vaste waarden, al houdt de produktiviteit van ‘de oudste De Nooijer’  nog niet over en wil ‘de jongste’ nog wel eens een slordigheidje op zijn conto schrijven. Mooiste momenten beleven de broers in de strijd om de KNVB-beker, waarin de halve finale wordt bereikt. Feyenoord is op 8 april 1992 in de eigen Kuip de tegenstander, die Sparta op 1-1 houdt. Strafschoppen moeten de beslissing brengen, helaas voor ‘Rotterdam-West’ mist Ernest Faber de zijne en zegeviert ‘Zuid’.​

Dubbele hoofdrol
Vier jaren verder zijn de rollen omgedraaid: in de halve eindstrijd schakelt Sparta op Spangen Feyenoord uit, waarbij een dubbele hoofdrol in de verlenging is weggelegd voor de De Nooijers. Gérard geeft een diepe pass op Dennis, die vervolgens Ed de Goeij met een harde schuiver passeert. Sudden death goal! Het Kasteel ontploft, tot diep in de nacht wordt er uitbundig gefeest en weer nemen de De Nooijers, samen met trainer Henk ten Cate, het voortouw. Die massale vreugde-explosie zal pas twintig jaar later worden geëvenaard wanneer Sparta tegen Jong Ajax de titel grijpt in de Jupiler League.​

Op 16 mei 1996 wordt de finale tegen PSV in een voor tweederde gevulde Kuip niet wat elke Spartaan heeft gehoopt: 5-2 voor de ‘miljoenenploeg’ van Dick Advocaat. Heel Nederland heeft intussen de gebroeders De Nooijer ontdekt, grotere clubs beginnnen aan hen te trekken. Toch blijven ze bij Sparta, dankzij vooral sportkledingreus Kappa, die hen een lucratief vijfjarig contract aanbiedt. Dennis en Gérard tekenen in de veronderstelling dat Sparta een nog betere toekomst wacht. Dennis hierover later: ,,Er zou snel een nieuw, groter stadion komen, Ten Cate zou voor langere tijd blijven. Daarom dachten Gérard en ik dat we hier onze mooiste jaren zouden gaan beleven.”​

Tekst gaat verder onder de foto

Minder rooskleurig
De werkelijkheid blijkt veel minder rooskleurig. Kasteelheer Ten Cate neemt halverwege de jaargang ’96-’97 de wijk naar Vitesse, waar met de bouw van de Gelredome de ambities flink zijn opgeschroefd. Sparta blijft qua huisvesting in onzekerheid verkeren en worstelt met de financiële gevolgen van het Bosman-arrest, die tot veel hogere spelerssalarissen leiden.​

De Nooijers raken gefrustreerd en willen weg om elders nog sportief te kunnen ​ pieken. In de zomer van 1998 geeft SC Heerenveen hen een nieuw podium met aanmerkelijk meer  perspectief, nadat de Friese subtopper Sparta vijf miljoen gulden voor hen heeft neergeteld. Dennis, gehaald om de naar PSV vertrokken topschutter Ruud van Nistelrooij te doen vergeten, zal door aanhoudend blessureleed in het hoge noorden nooit uit de verf komen: in vier jaar tijd slechts 31 optredens met welgeteld zeven treffers. Gérard komt tot 118 wedstrijden en ‘verdient’ zodoende nog een contract bij Feyenoord.​

FC Dordrecht
Dennis komt nog twee keer terug bij Sparta. Eerst als huurling van SC Heerenveen in voorjaar 2001 als Wim van Hanegem de Kasteelclub moet behoeden voor degradatie (wat hem lukt!). Drie jaar later is deze De Nooijer opnieuw acief op het vertrouwde nest, maar dan speelt Sparta inmiddels wel een niveau lager. Uiteindelijk sluiten de broers (zoals altijd gehoopt) hun loopbaan als broodvoetballer weer samen af: bij FC Dordrecht, waar Gérard zich in zijn carrière-vervolg als assistent- en hoofdtrainer heel lang zal thuis voelen. Totdat hij daar in november 2018 wordt ontslagen. Lang treuren hoeft hij niet, want vanuit China krijgt hij een interessante job aangeboden: jeugdtrainer bij Dalian Istar H&C Football Club. Volgens de laatste berichten is broer Dennis, als trainer van Derde Divisieclub Hoek in december jongstleden de laan uit gestuurd, hem intussen gevolgd. Kunnen ze dus samen ook gezellig hun halve (of hele) eeuwfeest vieren.       ​